Dawno zakinczyłosja lito
I promiń ostannij pohas.
Dawno wże ziw’jały ti kwity,
Jaki wyrostały dlja nas.

Zadowhe żyttja bez czekannja,
Meni ne powiryła ty.
Miż namy ne buło kochannja,
Zhorjat' chaj miż namy mosty.

Pryspiw:
Proszczawaj, kochana moja,
Ne zustrinemos' bilsze nikoły.
Proszczawaj, kochana moja,
Proszczawaj, taka nasza wolja. (wes' kupłet – 2)

A ja jdu dorohoju dali
Wid hub twojich niżnych ta ruk.
Wid szczastja do bołju j peczali
Meni załyszawsja łysz krok.

Zhoriła ostannja nadija
Na zustricz chocza b uwi sni.
Roztanuła krychitna mrija
Pro tepli i sonjaczni dni.

Pryspiw (3)