Ti schody, derewa, kameni małjuju sobi
Jak szkoda nichto sze nikoły sjuda ne chodyw

Iz morja, iz krowi, iz soli ty wyjszow odyn
Pid soncem i nebom litajesz jak prokljatyj syn

Pryspiw:
Łitajesz sobi, litaj
Do smerti i dowsze
Nikoho tut ne szukaj
Chto buw toj piszow wże
Wysoko sobi litaj
Do smerti i dowsze
Nikoho ne pidnimaj
Nichto wże ne schocze

Farbujesz na czorno i biło swoji słowa
Nikoły niczoho ne majesz – to twoje żyttja

Pryspiw