Ja namałjuju znow obłyczczja twoje
I siri oczi hłyboki j sumni.
I tycho skażu: "Ty – szczastja moje,
Ja porucz z toboju, my zaraz odni".

A dali wse, na żal, ne tak jak w kino,
Obłyczczja twoje – portret wse odno
I ty ne stojisz wid mene za krok,
Łysz widstań miż namy nemow do zirok.

Pryspiw:
Deń za dnem i rik za rokom bajduże ide,
A ja wes' cej czas szukaju łysz odnu tebe.
I ne znaju, czy zdołaju ti ważki szljachy,
Tilky wirju, szczo możływo i mene szukajesz ty.

Ja mow z toboju odyn na odyn
I twoji ruky na mojich płeczach,
My zwilnyłys' udwoch wid połonu hodyn
I witer hojdaje nas u nebesach.

Ta znowu twij obraz szczezaje mow dym
I serce moje tycho każe: "Ne jdy" –
Ty znow ne poczuła, ja znowu odyn
U zamknenim koli kochannja j żurby.

Pryspiw