W ostannij raz torknuwsja pohljadom oczej twojich,
Ty wpersze ne zbahnuła ws'oho zmistu sliw mojich,
Upały bili kwity z mojich harjaczych ruk
I twojich krokiw ja bilsze ne poczuju stuk.

Chołodnyj doszcz tebe samotńo prowede
I win zawżdy nechaj nahaduje tobi mene.
Szcze myt' i twij litak rozłuczyt' nas,
A ja ne znaju jak zupynyty czas.

Pryspiw:
Ty widlitajesz – widlitaj,
Ja ne trymaju – tilky znaj:
Jak stane ważko, to zhadaj,
Ałe nazad ne powertaj.

Ja ne spytaju chto iz nas tomu wyna,
Ne zapytaju, bo ty znajesz wse sama.
Ty nacze witer prahnesz woli, szczo ż, – trymaj
Ta znaj szczo j witru też kołys' je kraj.

Ta ty ne czujesz wże moji słowa
Łitak pidnjawsja w nebo – nas nema,
Ja załyszajus' tut – ty widlitaj na schid,
W mojim żytti ty załyszyła tilky slid.

Pryspiw