Chortyce moja spłjundrowana,
Chortyce moja zanedbana,
Janyczaramy obplowana,
W rynok wułycznyj obernena.
Ne wzjało tebe czużyns'keje
Wijs'ko chyżeje ta łjuteje –
Zrujnuwało Sicz dowirływu
Bratołjubije pidstupneje.

Poczały todi z kartopelky
Nadzwyczajno mudri nimczyky.
Teper Chortycju dotoptujut'
Szcze mudriszi ukrajinczyky.
Szczob ne mały my istoriji,
Ani sławy, ani pam’jati,
Szczob nosyły swoji podwyhy
Na czużi, impers'ki paperti.

Doky mały Sicz my hriznuju,
Szanuwały susidońky nas.
A bez Wijs'ka Zaporiz'koho
Rujnuwały kraj nasz powsjakczas.
Czastuwały bezboronnych nas
I kajdanamy, i zradoju...
Ty ż pyszałas', Ukrajinońko,
Perejasławs'koju Radoju.

Nasza Chortycja spłjundrowana,
Nasza Chortycja zanedbana,
Janyczaramy obplowana,
I w mis'kyj bazar obernena.
Zbereżemo, szczo łyszyłosja,
I buldozery ne pustymo!
Szczob korinnja nam ne wrizały,
Szczob nawik ne stała pustkoju.