W łabyrynte peczały ti menja otiskał,
Ti prynes mne nadeżdu, y ti sam eju stał.

Pryspiw:
Ti mne nużen, kak wozduch, ti mne nużen, kak son,
Ti mne nużen, kak weter, żduszczyj nowich wremen.

Ti podarok sud'bi, czto nachodjat łysz' raz,
Ti unosysz' ustałost', y mi wchodym w эkstaz.

Pryspiw

Ja łjubwy otkrowennoj nykohda ne żdała,
Ja ne znała, hde sczast'e, no teper' ponjała:

Pryspiw