Prokydałas' wid temrjawy zemlja,
Łed' switałos', perszyj piweń zaspiwaw.
Nowyj deń nadwori.
Pochowała slid swij czorna imła,
Z neba promiń sonjacznyj wyhrawaw
Zołotom po wodi.

Na wułyci harna rankowa pora.
U switłyci wohoń zahas, wid'ma stara
Kynuła czakłunstwo.
U sztandari did'ko sope, smaczno drima.
W peredranni carjuje tysza nima –
Wse w spokijnim dusi.

Pryspiw:
Kraj mojich wikon
Chodyt' dywnyj son.
Hołowna bida
Duże nabryda.

Bilja szynku, perepłutawszy szapky,
Spljat', obnjawszy swoji kucholi, djad'ky,
Sribna czara snyt'sja.
Chtos' w dałekomu kutku zastohnaw,
czyjs' kum tyn pidper, storcza spijmaw,
Mabut', zabłukaw.

Pryspiw