Szcze do switanku, rano-rano
Zorjana nicz daruje sny.
Hljanuw z-pid chmary misjac' rizdwjanyj,
A ja szukaju swojeji wesny.

Pryspiw:
Ne żurys', moja nadije, zaswitys', zirko moja,
Znaju, znaju – des' ty porjad, obizwys' na mij kłycz.
Ja szukaju tebe, wesno, widczuwaju ja twij pohljad,
Chaj że znajut' usi, szczo ty w mene taka odna.

Switłe wołossja, syniji oczi –
Jak że meni ne dywytys' na was?
Ty nenarokom wychodysz iz noczi
J szwydko znykajesz w rankowyj czas.

Pryspiw