Hrije soneczko!
Usmichajet'sja nebo jasneje.
Dzwonyt' piseńku żajworonoczok,
zatonuwszy des' w bezdni-hłybyni
kryształewoho okeanu...

Pryspiw:
Wstań że, Oriju!
Wże prohuły witry!
Proskrypiw moroz!
Wże projszła zyma!

Łjubo dychaje wozduch łehotom,
mow u diwczyny, szczo z snu budyt'sja,
W hrudi radisno b’jes' zdorowaja
mołodaja krow.

Pryspiw

Hej, braty! W koho serce czysteje,
ruky sylniji, dumka czesnaja, –
Prokydajtesja!
Wstańte, słuchajte wsemohutńoho
pokłyku wesny.

Pryspiw