Wże łuhy odcwiły i pomerzły lisy,
Czyste dzerkało rik ne błyszczyt', jak kołys'-bo...
Soncja j stepu syny jszły na zachyst Rusi,
Ne dawały swoju zrujnuwaty kołysku.

Pryspiw:
Artanija – ridnyj kraj, de zrodywsja i żyw,
Artanija, widczuwaw ja twij bil i twij hniw,
I pobaczyw na zachodi soncja switli obrazy dawnich czasiw.

Skilky lit widbuło, skilky witriw huło,
Skilky zływ załywało swjaszczennu cju zemłju.
Padaw tut peczenih do porohiw twojich,
Padaw turok, chazaryn na zchresti dorih.

Pryspiw

Wołełjubłewyj kraj! Ty i zaraz zhadaj,
Peremohoju wkryti dołyny i szljachy
Kraj arijs'kych wożdiw i rusyns'kych knjaziw,
Ridnyj kraj kozakiw, kraj hajdamakiw.

Pryspiw