Wdar
kołesom
ob rejky,
struny
zaspiwajut',
zatancjujut'
soncja promeni dzwinki
na nemytych szybach.

Znaw,
abo może
i ne znaw,
szczo hubyw
i szczo szukaw,
w pidnebessja porynaw
kriz' nemyti szyby.

Kożen z nas chocz raz chotiw spynyty czas.

Doszcz
batohom
dorohy kraje,
wybywaje,
namywaje
wizerunkamy żyttja
na nemytych szybach.

Żal,
abo może
i ne żal,
nastaje wże
czas proszczań
i zadychani w slozach
my obnimemos' wostannje.

Kożen z nas chocz raz chotiw spynyty czas.