Chołodna batareja – ja zihrijusja toboju...
Rozirwane skło, neba dach nad hołowoju...
Ne bude kraszcze, bude tilky hirsze, hirsze i hirsze!
Meni pohano, a ty każesz pyty treba szcze bilsze!

Pryspiw:
Podywys' na sebe – kym ty buw i szczo ty staw?!
Wse nawkoło tebe same tak tomu,
Szczo ty swojeczasno ne podumaw,
Podumaw, podumaw, ne zhadaw!

Jak można, nu jak tak można żyty?!
Newże ne można, newże ne można ne pyty?
Ty i sam, ty sam wse czudowo znajesz,
Ałe sebe, ałe sebe ty wbywajesz, wbywajesz!

Pryspiw

Prokynutysja ja wże ne możu, ne możu, –
Ja znaju wse ne te, wse dawno ne te...
Te, szczo oczikuje des' tam, dumaw, znaju...
Nebo, daj meni syłu, szczo wrjatuje mene! (wes' kupłet – 2)