Ce trymaje mij mozok, otrutoju duszu,
Mene widpustyło na wołju ne dowho!
Ja znaju czekaje moja newid’jemna,
Moja nemynucza realnist'!

Tikaj!

W’jaznycja, w jakij ja znachodżus',
Truna – nahoroda za muky duszi, jaka chwora.
Łjudy, kudy wid was dity swoje chwore tiło,
Jake ne potribne nikomu.

Dywys'!

Meni nikudy wże pity, meni nikudy tikat',
Ja ne możu zwolikaty, ja ne budu hajaty czas
Czekajuczy was, czekajuczy was!
Czekajuczy was!

Dumky moji ne znajszły prytułku na nebi,
Bo tam łysze zori ta temno.
W duszi cej jobanyj chołod,
Jakyj ne łyszaje niczoho wid... wid mene.

Meni nikudy wże pity, meni nikudy tikat',
Ja ne możu zwolikaty, ja ne budu hajaty czas.
Meni nikudy wże pity, meni nikudy tikat',
Ja ne możu zwolikaty, ja ne budu hajaty czas!