Oj tam pidi Ł'wowom stałasja nowyna,
Zczaruwała Maruseńka wdowynoho syna.

A jak mała czaruwaty, kłykała do chaty:
– Pryjdy, pryjdy, mij Wasylku, szczos' maju skazaty.

Oj pryjszow win do switłońky, stojit' czarka pywa:
– Wypyj, wypyj, mij myłeńkyj, bo ja wże wypyła.

– Jak wypyła tu odnuju, wypyj szcze druhuju,
Może, ty mi czariw dała, otrutu jakuju?

– Chiba by ja durna buła, rozumu ne mała,
Szczob ja swomu Wasyłeczku otrutu dawała?

Oj pryjszow win dodomońku, siw sy na ławońku,
Pytajet'sja joho maty: "De ż ty buw, synońku?"

– Oj buw że ja u Marusi, w Maruseńky w chati,
Dała meni czarku pywa ta j muszu wmyraty.

Konja wedut', mercja wezut', kiń hołowu kłonyt',
Mołodaja Maruseńka bili ruczky łomyt'.

– Połamała by was, bili ruczky, wid palcja do palcja,
Nema, nema ta j ne bude Wasylja-kochancja.