Zakuwała zozułeńka u haju, u haju,
Budesz, myła, żałuwaty, duże dobre znaju.

Oj ne budu, mij myłeńkyj, ne budu, ne budu,
Ty za horom, ja za druhom,– o tobi zabudu.

Oj wyjichaw kozaczeńko za perszyji stiżky,
Za nym, za nym dwa pisłanci dohanjajut piszky.

Wertaj, wertaj, kozaczeńku,– wmyraje matusja.
Naj wmyraje, naj konaje, ja wże ne wernusja.

Wertaj, wertaj, kozaczeńku,– wmyraje diwczyna,
Wertaj, wertaj, sywyj konju, szczo ż to za pryczyna?

Oj pryjichaw kozaczeńko na nowe podwir’ja,
Zadzwonyły diwczynońci na smutne wesiłlja.

Oj wy, ruczky biłeseńky, czom wy sja złożyły?
Jak ja jichaw na wijnońku, wy jeszcze robyły.

Oj wy, nożky biłeseńky, czom wy sja złożyły?
Jak ja jichaw na wijnońku, wy jeszcze chodyły.

Oj wy, oczka czorneńkyji, czom wy sja zakryły?
Jak ja jichaw na wijnońku, wy szcze sja dywyły.

Jak mołodu diwczynońku u trunu włożyły,
Mołodomu kozakowi wchrest ruky złożyły.

Jak wynesły diwczynońku na dowhe podwir’ja,
Zadzwonyły kozakowy na smutne wesilja.