Ty chodysz porucz, jaka pryczyna?
U synju poru zowesz oczyma.
Jasne obłyczczja, wołossja ruse,
Mene ty kłyczesz, a ja bojusja.

Słowa prywitni, słowa medowi,
Wesna i lito u kożnim słowi.
Słowa nezwyczni, jak cwit iz haju,
Mene ty kłyczesz, a ja wahajus'.

Na snach trywożnych hadaju znowu
Czy wiryt' można terpkomu słowu?
Czy ne schowałas' u nych spokusa?
Do sebe hornesz, a ja bojusja.

Meni ty każesz, mene ty kłyczesz,
Krasoju w’jażesz, tepłom kaliczysz.
Oj, nene-nene, moja matuse,
Ty – wse do mene, a ja bojusja.