Sumnyj Swjatyj weczir w sorok szestim roci:
Po wsij naszij Ukrajini płacz na kożnim kroci.

Siły do weczeri maty z ditoczkamy,
Zamist' mały weczerjaty ta j obłyłysja slozamy.

Maty hirko płacze, a dity pytajut':
– Mamo, mamo, de nasz tato, czom ne weczerjajut'?

– Tato na czużyni, w dałekim Sybiru,
Spomynajut' Swjatyj weczir w naszij sławnij Ukrajini.

Spomynajut' Swjatyj weczir i usju rodynu,
Bat'ka, matir, żinku j dity, j naszu neńku Ukrajinu.

Sumnyj Swjatyj weczir w sorok szestim roci:
Po wsij naszij Ukrajini płacz na kożnim kroci.