Kożen ranok ty wstajesz i jdesz do szkoły,
Po barabanu wczyteli, w tebe swoji prykoły.
Druzi, pywo, rok-n-roł – ne choczet'sja dodomu,
W tebe je swoje żyttja, bat'ky ne szarjat' w ńomu.

Pryspiw:
Prożywy jak choczesz ty
Kożen deń swoho żyttja.
Ty ta szczo ty je!
Ta szczo ty je!
Ta!..

Robysz swit sobi sama, sama żywesz u ńomu,
Ja duże wdjacznyj, szczo meni je misce w switi twomu.

Pryspiw (2)