Buły-buły na sonce spodiwannja
Ta raptom temna chmara nadijszła
I serce wkryła prochołod czekannja
I na duszi pomenszało tepła.

De pachkotiły trawy-medonosy
Zapachło hirko duchom połynu,
Wże sołowej ne p’je doswitni rosy,
Ne budyt' w serci niżnosti strunu.

Pryspiw:
A szczo znajdesz, a szczo zahubysz,
Nikoły ne whadajesz.
Koły nema toho, szczo łjubysz,
To łjubysz te, szczo majesz. (wes' kupłet – 2)

Na samoti smyrenni tym, szczo majem,
Chowajem żal za tym czoho nema,
W tumani mrij nadiji perejmajem
I spokuszajem wiru krad'koma.

Ne kożne serce znajet'sja w kochanni,
Szczo nam dano pryjmajemo jak je,
I tym sebe wtiszajemo w szukanni,
Szczo des' komus' nas może ne staje.

Pryspiw (2)