1
Prołetiło nepomitno lito,
Ty meni darujesz znowu kwity,
Ta czomu – ne znaju ja, chowaju pohljad.
Ty kołys' kazaw, szczo tak buwaje,
W deń, koły kochannja ocwitaje,
Rozcwitaje czorna, jak peczal, trojanda.
I os' dołoni twoji
Trymajut' jiji.

Pryspiw:
Czorna trojanda kochannja,
Ne dożywe do switannja.
Swiczi ronjatymut' slozy
W cju nicz peczalnu,
W cju nicz proszczalnu.
Czorna trojanda kochannja –
Skołoczok mriji ostannij,
Mriji, szczo tycho wmyraje na naszych oczach.
Czorna trojanda kochannja –
Skołoczok mriji ostannij,
Mriji, szczo tycho wmyraje na naszych oczach.

2
Zasynajut' w temrjawi bulwary.
W tim, szczo my teper czużymy stały,
Wynuwata, mabut', rannja osiń.
I słowa, szczo my teper howorym,
Zowsim ni pro szczo i duże skoro
Ty zabudesz wse, szczo buło pomiż namy.
I de szczasływi ti dni,
Chto skaże meni?

Pryspiw