Ja zberu dokupy bidnych
i rozdam swoje bahatstwo,
wyjde kożnomu kopijka,
ne zradije bidne bratstwo.
I ne stane w mene hroszej,
ja pidu do bidnych żyty,
na odnoho bude bilsze,
za hriszmy pocznu tużyty.
Bo nemaje toji sławy,
druziw, szczo buły zi mnoju,
a teper jedyna sprawa:
de distaty chlib z wodoju.

Znow zberu dokupy bidnych,
zaberu swoje bahatstwo,
stane dobre żyty w switi,
ne zradije bidne bratstwo.
Roznese moji worota,
Rozczachne w skarbnycju dweri,
zabere use hołota,
dobre, szczo łysz na paperi
ja pyszu wirsza pro bidnych,
ja nasprawdi nebahatyj,
sered bidnych skilky ridnych,
szczo ne zmożu obrażaty.