Widczuwaju dywnyj sum.
Ja tebe ne baczyw deń.
Ne kazaw tobi – łjubłju,
ne spiwaw tobi piseń.

Jak zawżdy rjatuje son
i prynosyt' mriji w dim.
Tam tepło twojich dołoń
hrije dotykom swojim.

Prokydajus' – ja odyn,
u kimnati szczastja slid
i znykaje w switli tiń...
Znow sumnyj bez tebe swit.