Nu kto bi mne otwetył prostoduszno,
Czto na zemłe dlja sczast'ja łjudjam nużno,
Cztob każdij sczastływ bił,
Smejałsja y łjubył,
Y zowu serdca słedował posłuszno.

Pryspiw:
Sczastływie czasow ne nabłjudajut –
Ony smejutsja wmeste y ridajut
Ony o bolszem sczast'e ne mecztajut,
Czem wmeste bit' powsjudu y wsehda.
Sczastływie czasow ne nabłjudajut –
Ony, kak ptyci, w nebesach łetajut,
Y w synem nebe, nezametno tajut,
Odnażdi w nebe tajut nawsehda.

Nu kto bi nam powedał tajnu эtu,
Zaczem ony krużat po bełu swetu,
Smejutsja y pojut
Y sczast'e razdajut –
Artysti, muzikanti y poэti?

Pryspiw

Y ja żełaju wam takoho sczast'ja,
Cztobi łożyłas' karta nużnoj masty,
Cztobi ohoń ne has
Y mynowały was
Trewohy, neudaczy y napasty!