Tak samo, jak w mereżi wirusu,
U kożnoho pid szkiroju
Je misce dlja wesny.

Pid toboju prirwa znyzu,
Twij rozum des' pobłyzu,
Des' na riwni hłybyny.

I wse niby-to normalno,
Nawkło wirtualno,
Ałe idut' wowky.

Wowky szkljani, pronykływi,
Wowky zi ształewymy ikłamy,
Żorstoki ta łehki.

Pryspiw:
Wowky, wowky,
Do tebe jdut' z neba wowky.
Wowky, wowky,
Do tebe jdut' z neba wowky.

Łowy toj strum nehajno,
Bo ty odyn w onłajni –
reszta u łajni.

Bo tebe ne zupynyły,
Z oczej tecze tekiła,
A ty ne każesz "ni".

Pryspiw

Wse, i ty biżysz szczosyły,
A jim nemaje diła,
A jim wże wse odno.

Os' todi ty zrozumijesz:
Niczoho wże ne wdijesz,
Wse zrobłeno dawno.

Pryspiw