Wpała zirka w more weczorowe.
Rozmynułys' my w żytti z toboju,
Tilky chwylja czysta i wysoka
W duszu dywyt'sja moju.
Widlitajut' w wyrij naszi roky,
Ałe wslid za dallju hołuboju
Ałe znow i znow ja jdu do morja
I z toho morja ja kochannja p’ju.

Pryspiw:
Bude zwaty kożen raz
Ta mełodija prozora,
Szczo jiji nam hrało more
W czas kochannja, nepowtornyj czas.

Zaswityłos' more weczorowe,
Rohubyła tysza zwuky znow,
I poczuw ja tychyj hołos chwyli –
Ne powernet'sja łjubow.
More pachło smutkom odynokym,
Ałe w szumi tychoho pryboju
Zabryniły muzykoju kroky,
Nahadały pro kochannja znow.

Pryspiw