Nastała osiń, tycha i sumna.
Bredem, za ruky wzjawszysja mow dity.
I ty zrywajesz prydorożni kwity —
Ja ż słuchaju, jak żuryt'sja wona.

Nastała osiń — tycha, zołotawa.
Wohoń pohasłyj w serci my woruszym —
I łynut' na kolinach w nebo duszi,
I mołyt'sja zemlja, i łyne “Awe!”

Strekozy zołoti tudy-sjudy
Snujut' samotńo dzerkałom wody...
Samotnij w lisi moch, płody ziw’jali...

Nastała osiń... Ja, kochana, choczu
Ciłunkiw u tużływi twoji oczi
J rozwijaty usi twoji peczali.

Nastała osiń... Ja, kochana, choczu
Ciłunkiw u tużływi twoji oczi
J rozwijaty usi twoji peczali.