Udywłena, w serdce ja zaszёł s namёka.
Ti y ne dumała, czto wsё nastolko s tołkom.
Tokom sud'bi proszyło, wiłezło szyło y nas pryszyło.
Poszła wołna skwoz' moy "Da" w tebja.
Skwoz' płanetu Zemlja, wisekaja ohnja.
Połimja, sohrej teło bełoe, pław' w odno cełoe.

Pryspiw:
Bol predweszczaet ozareńe, ja ne mohu otpustyt' эto wremja.
Ja żdał eho beskoneczno. Wojty w tebja, moja newesta.
Łjubow' ukroet ot bezumstwa, ja ne mohu otpustyt' эto czuwstwo.
Sobrat' oskołky na mesto – tebe, tebe, moja newesta!

Odna wesna sdełała łjubwy prem'eru,
Ti y ne dumała, czto stanesz' perwoj
Sterwoj słiła, stalnie nerwi Amur perełomył.
Teper' słowa, misły prihajut po kruhu.
Wiziwaj swoju podruhu yntuycyju.
Daj defenycyju, kem budu dlja tebja.

Pryspiw

Tebe, tebe, moja newesta! (2)

Pryspiw