My – szcze zowsim dity
U c'omu romannomu switi.
Nu, skaży, skaży, szczo ce ne tak!
Wtratyły możływist' wtraczaty –
Ne isnuje żestiw proszczalnych,
I czas dlja nas piszow nawspak!

Wsi riczky potekły nazuspit,
I na kożnu małeńku zustricz
Nam brakne wełykych sliw...
Nam szcze dowho rosty j mality
U swojich obołonkach switła
I u spilnij pini dniw.

My u sonci po sami wincja –
Niby niczoho ne zakinczyt'sja.
My – szcze taki dribni, taki dribni, taki dribni...
U dołonjach – ptacham zerna,
Do switu sebe rozprosterły.
My – szcze dity, my – szcze ne sumni...

My – szcze zowsim dity
U c'omu romannomu switi.
Nu, skaży, skaży, szczo ce ne tak...
Wtratyły możływist' wtraczaty –
Ne isnuje żestiw proszczalnych,
I czas dlja nas piszow nawspak!