I.
Witer pidijmawsja, chwylja byłasja o chwyłju
Sztyl mynaw, chwyli chwyłjuwały mriju
A, zhidno mriji, my/wsi buły odnakowi
Usmichneni, zawzjati, radiły i bałakały

Ałe taka idylija isnuje łysze w kazci
Nasprawdi usi rizni, na kożnomu po masci
Po odnij, jak minimum, czym bilsze, tym i kraszcze
Bahato wektoriw u naszych traktoriw

A u łjudej wse prosto, ja b tak chotiw
Prymirjaw na sebe, ne baczyw berehiw
A szcze ne pizno poszukaty riznych
Takych, jak my z toboju i zrozumity, szczo...

Pryspiw:
Tebe nese swoja rika
I to łaskaje, to znykaje, to hirczyt'
Pałaje j zamerzaje wże za myt'
Ta wse odno os' tobi moja ruka

II.
Jak cucenja szukajemo my wychid dlja slipych
Wsi twoji szou b’jut' mene pid dych
I wsi moji prykoły tebe ne czipljajut'
I sensu wże nemaje pojasnjuwaty sens

Pobytysja prostisze, łajatysja – łehsze
Probaczyty, ce – baczyty, nawiszczo i komu
De b wzjaty pauzu nabratys' rozumu
De meni mowczaty, do koho i czomu?

Jakszczo my ne zijdemosja chocza b u c'omu
Todi wże dym naszomu domu
Łełeky na proszczannja skażut' – szczo ż wy, z'omy
Buło ż nacze prosto zrozumity, szczo...

III.
Po naszij riczci jde cunami, nenacze my na Chuanche
Dywa trapljajut'sja iz namy, ja znaju "jak", ne znaju – "de"

Po obłasti tuman, krużljaje chuła-chup
Iz usich durnyc' zawareno cej sup
I lize, lize zub. Schoże, lize mudryj
Ja wreszti zaspokojusja i zrozumiju, szczo...