Czomu ty ljakajeszsja,
Koły nabłyżajus' ja?
Ne skrywdżu tebe ja nikoły.

Znaju, ne choczesz ty
Swit cej załyszyty
I buty nazawżdy zi mnoju.

Ty budesz mojeju,
Dywys' meni w oczi – obłysz.
Ty budesz mojeju,
Bo ja tebe choczu
Zabraty w mij swit.

Żywesz ty z prymaramy,
Chocz nas ne wpiznała ty,
Ta my zawżdy porucz z toboju.

Ja znaju, ne choczesz ty
Swit cej załyszyty
I buty nazawżdy zi mnoju.

Ty budesz,
Ty budesz, ty budesz mojeju,
Ty budesz,
Ty budesz, ty budesz mojeju,
Ty budesz,
Ty budesz, ty budesz mojeju,
Ty budesz,
Ty budesz, ty budesz mojeju!

Ty budesz mojeju,
Dywys' meni w oczi – obłysz.
Ty budesz mojeju,
Bo ja tebe choczu
Zabraty w mij swit.

Ty budesz,
Ty budesz, ty budesz mojeju,
Ty budesz,
Ty budesz, ty budesz mojeju,
Ty budesz,
Ty budesz, ty budesz mojeju,
Ty budesz,
Ty budesz, ty budesz mojeju!

Ty budesz,
Ty budesz, ty budesz mojeju,
Ty budesz,
Ty budesz, ty budesz mojeju,
Ty budesz,
Ty budesz, ty budesz mojeju,
Ty budesz,
Ty budesz, ty budesz mojeju!

Ty budesz mojeju,
Dywys' meni w oczi – obłysz.
Ty budesz mojeju!
Ty budesz mojeju,
Bo ja tebe choczu
Zabraty w mij swit.
Ty budesz mojeju!

Ty budesz mojeju,
Dywys' meni w oczi – obłysz.
Ty budesz mojeju!
Ty budesz mojeju,
Bo ja tebe choczu
Zabraty w mij swit.
Ty budesz mojeju!