Sonce sjaje, posmichnys'!
Widczuj tepło i z inszym podiłys'.
I ty pobaczysz, jak tane lid.
Zabud' pro wse, poryń w realnyj swit!
Ty prosto wykyń mobilnyj,
Z mereżi wymkny komp’juter,
I widijdy w zabuttja!
Pobud' chwyłynku soboju,
Widczuj taki nezabutni,
Taki prosti poczuttja!

Pryspiw:
Bo ce najkraszczyj deń
Twoho żyttja!
I kożen deń twoho żyttja
Najkraszczyj!..

Ruk swojich ne opuskaj,
Ty zmożesz wse, powir u ce i znaj:
Jakszczo na wułyci jdut' doszczi,
Ty ne zważaj! Tepło – w twojij duszi!
Ty prosto wykyń mobilnyj,
Z mereżi wymkny komp’juter,
I widijdy w zabuttja!
Pobud' chwyłynku soboju,
Widczuj taki nezabutni,
Taki prosti poczuttja!

Pryspiw