U ofisi pererwa, ty hołodnyj, jak pes,
W oczach morhaje napys: "Ja pochawaw by des'"
I raptom zapach czeburekiw po-szpions'ky lize w nis,
I ty po hołowach łjudej na zapach cej biżysz.
Wlitajesz u kafe, hotowyj z’jisty słona
I tut pered toboju, jak kytajs'ka stina,
Stojit' oficiantka – szostyj rozmir duszi,
I duże ełehantno pojidaje ławaszi.

Pryspiw:
I niby dałeka, i niby błyz'ka
Diwczyna z kafeszky na metro Łybids'ka.
I niby sołodka, i niby hirka
Diwczyna z kafeszky na metro Łybids'ka.
I niby wysoka, i niby nyz'ka
Diwczyna z kafeszky na metro Łybids'ka.
I niby hłyboka, i niby miłka
Diwczyna z kafeszky na metro Łybids'ka.

Ty zahljadajesz jij u oczi, prosysz: "Dajte menju"
I hołosno kowtajesz bilja damy słjunu,
I wona hraciozno wytyraje ruky ob chałat,
I proponuje dlja rozmynky pywo i sałat.
Wona czut' wyszcza i ty dywyszsja jij prosto w dekolte,
A diałoh w takych umowach diło neproste,
I ty widtjahujesz wse tiło i na palci wstajesz,
Łamajesz łohiku, todi pytajesz: "De ty żywesz?"

Pryspiw (2)