Cej nejmowirnyj deń
Daruje switu tebe,
Daruje nadiju
I wiru u kraszcze.
Sered usich łjudej
Tepłu twojich oczej
Ja tak radiju!
Ty, łysz, nikoły ne płacz!

U cij rankowij pori
Szcze sjajut' zori whori
I ja wse dumaju pro tebe,
Moje najkraszcze widkryttja!
U niżnim switli zori
W cej deń tebe ja zustriw,
Moja najbilsza Ty potreba,
J sens żyttja!

Pryspiw:
S'ohodni Deń narodżennja u tebe!
Słowa łjubowi chaj łunajut' do nebes!
Toż, znaj, szczo Deń narodżennja i w mene,
Bo narodywsja ja, koły zustriw tebe! (2)

Cej nejmowirnyj deń
Daruje switu tebe,
Ty ne bojiszsja wysoty
I ja łeczu do tebe znowu.
Bahato riznych łjudej
Żywut' u switi reczej,
Ta sered nych je insza – ty,
Taka czudowa!

Hospod' chaj bude zawżdy
Tebe berehty,
Żyttja napownyt'sja buzkowym
Aromatom łjubowi!
Dozwołyt' czystymy zrosty
I u realnist' pryjty
Usim tym mrijam kolorowym,
Takym kazkowym...

Pryspiw