Tam, de łycho zawżdy chodyt',
De z derew stikaje krow,
Płacze tam rozbyte serce
Pro swoju łychu łjubow...

Wono płacze za serdeńkom,
Jake szczyro pokochało,
Bo najbilszoji łjubowi
U toj czas wono zaznało...

Płacze, bo zaznało łycha,
Płacze, bo zaznało zła,
Jich łjubow ota serdeczna
Newzajemnoju buła...

Win kochaw, wona ne znała,
Może, łjubyt', może, ni.
Ne oczikuwaw wid neji
Win bołjuczoji brechni...

Win ne znaw, szczo dijat' dali:
Czy kochaty, czy pity?..
Ta czy zmoże win u switi
Szcze taku łjubow znajty?..