Zhadajmo, brattja, ti straszni czasy,
Jak połum’ja w Czornobyli horiło,
Jak za usich łjudej na Bat'kiwszczyni
Szist' dusz newynnych w tim wohni zotliło.

Wony ż bo perszi w bij z wohnem iszły,
Ne bojaczys' pomerty za Wkrajinu,
I w tim wohni żachływim bezposzczadnim
Wony spasły i ne odnu łjudynu.

Wony borołys' z worohom nimym,
Iz worohom, szczo "atomom" zowet'sja,
I win zdawatys' myrno ne chotiw,
I kożen dumaw: "Wse ce ne mynet'sja".

Ta ci heroji takoż ne zdawałys',
Wony robyły wse, szczo łysz mohły,
W smertelnij schwatci duszi widdawały,
I złoho woroha wony peremohły.

Toż wstańmo, brattja, j pom’janem herojiw,
Tych, chto w boju iz worohom ljahły,
Bo łysz tomu my szcze żywemo z wamy,
Szczo wony Bohu duszi widdały.

I chaj jich wsich do sebe Boh pryhorne,
I Ukrajina chaj jich ne zabude.
Nawiky wiczna pam’jat' bude jim,
I chaj zemlja jim wiczno puchom bude!