Trymajsja za soroczku, jakszczo w tebe bilsze niczoho nema:
Powir – wse normalno, bo ty wse ż żywa!
Ty możesz prohraty czy wyhraty wse –
Nichto z soboju reczej ne wiz'me!

Trymajsja za mene, bo ty ne odna –
Łysze u łjubowi ne cynicznyj ja.
Wona pryjde z namy w nowyj kraszczyj swit
J obijmy trywatymut' wiczno – powir.

Pryspiw:
Ty ne chwyłjujeszsja –
Ja zupynjaju tebe.
Ty dywujeszsja –
Ja obijmaju tebe.
I my smijemos' udwoch
Z swojich probłem na Zemli:
Wse zołoto j uspich tam
Tut zmizerniw.