Neba baczyw ja błakyt',
Promiń soncja łaszczyw zir.
On, de ptaszka prołetyt', –
Tam szczasływyj baczu myr!
Ta czomu ż tak serce tjażko b’je?
Sune chmara na szczastja moje!

Baczu sonce zołote –
Jasnyj promiń czerez nicz,
Baczu zmuczenych ptachiw
I bezsyłyj jichnij spiw!
O, mij swite, jak ty żorstok!
Ty, mij swite, mowby tjażkyj rok!

Chaj że sonce prypecze,
Spałyt' wse nemow u sni,
I nema wże tych oczej –
Łysz błakytniji wohni!
Maju szczastja – ne baczu swit ocej!
Tilky baczu temrjawu noczej!