Kremezne derewo roste u mene w hołowi,
Moja ujawa z ńoho rwe szcze ne pidpysani łysty,
Ta znaju ja, szczo awtor ty, bo wes' twij bil j usi wahannja
Ty szczedro peresław meni, zabuwszy pro wsi obicjanky.

Pryspiw:
Ta nedopysani pisni, nedopysani pisni,
Obłysz jawljatysja meni u sni,
Tebe ja z pam’jati bażaju sterty,
Ty moja kara za rozbyte serce.
Ws'omu kinec', ta wse ż nadija wperta.

Idoły rujnujesz, zamykajus' u sobi.
Czomu ja ne dywujus', szczo ne zawżdy brechnja – plitky...
Ta znaju ja, szczo moji sny – Ws'oho łysz mriji, de je ty.
Łysz jich ty załyszyw meni, zabuwszy pro wsi obicjanky.

Pryspiw

Moja kara za rozbyte serce (4)
Tebe ja z pam’jati bażaju sterty, sterty...

Pryspiw