Ostannja zyma i sumni sażotrusy
Połjujut' na ptachiw czerwonych, jak żar
Porożni dwory ja wse bilsze bojusja
Szczo biłu pożeżu ne spynysz, na żal

Pryspiw:
Na żal, ostannja zyma
Tonkoho switła czas
Ja pidu, ałe ty spiwaj
Ty szcze wstyhnesz, dawaj

Ja baczu powsjudy zaczyneni dweri
I choczu dowidatys' de ja żywu
Ałe sażotrusy psujut' meni nerwy
I ja distaju netutesznju trawu

Pryspiw

Zażureni psy nad Kytajem litajut'
I padajut' z neba pobaczywszy mak
Wony duże czemni, ałe ja wważaju
Szczo ce ne wrjatuje wid smerti nijak

Pryspiw

Ałe pam’jataj, szczo isnuje nadija
Darowana ptacham i dykij trawi
Tut bilsze ne płacze prorok Jeremija
Win znaje, szczo wsi my nareszti żywi

Pryspiw:
Cej żar ne hasne dotła
Win pałaje u snach
Ja pidu, ałe ty spiwaj
Ty szcze wstyhnesz, dawaj
Ja pidu, ałe ty spiwaj
Ty szcze wstyhnesz dawaj!
Dawaj! Dawaj!
Ty szcze wstyhnesz, dawaj

Pryspiw (2)

Dawaj...