Ja duże tjażko Wamy widboliła.
Ce wse buło jak marennja, jak son.
Łjubow pidkrałas' tycho, jak Daliła,
A rozum spaw, dowirływyj Samson.

Teper pora proszczatysja nam. Budeń.
Na biłych wiknach zmerzły witrażi.
I jak my budem, jak teper my budem?!
Taki wże ridni, i taki czużi.

Cja kazka dniw – wona buła nedowhoju.
Cej switłyj son – piszow bez worottja.
Ce tyche sjajwo nad mojeju dołeju! –
Wono łyszyłos' na use żyttja.