Ne zaważaj meni!
Ne zaważaj meni każu tobi.

Ty nesesz u sobi proroctwo stolittja,
Ty je naszczadok absołjutu,
I narodżennyj za meżoju łjudskoho rozuminnja.
Twij mozok spownenyj idej widtworjennja wseswitu.
Neisnujucza dijsnist' twojeji pojawy
Zrywaje ostannju myt' peremohy, jak swoje.
Ałe jiji widsutnist' ne je twojeju porazkoju u czasi.

Tebe nema u czasi.

Wraz zabud' use.
Ty wże ne ty.
Ne namahajsja zrozumity, kudy potribno nejty.
Ty widczuwajesz podych bołju.
Win rozstaje.
Szukaj ostannij porjatunok.
Win taky je.
I tilky tam, de druhyj swit,
De ty ne możesz, jak todi zrozumity use, jak slid.
Ne załyszaj mynułe, de use twoje.
I pom’jataj, chto dowirjaje, toj prohraje.
Ne zmuszuj czas trymaty te, szczo wmerło.
Ty ne możesz powernuty do żyttja use.
Ty je niszczo. I ce ostanne poczuttja,
Ostannja myt', w jakij tebe nema.

W ostannij raz.
W ostannij raz.
Ce je twij stan!

Ne zaważaj meni każu tobi.