Wust twojich pałki obicjanky,
Pociłunkiw p’jankych bezodnja,
Ta samotni mynajut' ranky,
Nawit' toj, szczo nastaw s'ohodni.
My żywem w odnomu misti,
I szczodnja razom buwajem,
Ta, napewno, my duże rizni,
J marno dołju my spokuszajem.

Pryspiw: (2)
Ne hotuju tobi snidanky.
I z roboty ne zustriczaju,
Za łjubow mołjusja szczoranku,
I zawżdy na tebe czekaju.

Krok zrobyty wpewneno choczu,
I ne skazane skazaty,
Szczob mynuły siri noczi,
Bil rozłuky, strach utraty.
Ta pro wse zabudu zrazu,
Jak poczuju ja twoji kroky.
Z wust zirwet'sja zwyczna fraza:
"Ja tebe czekała sto rokiw".