Synij weczir nam prynis żadanu zustricz,
A switanok – mrij szczasływi sny
W nych my razom, dwoje – ja i ty.
I ty każesz pro łjubow meni.
W snach my razom, dwoje – ja i ty.
I ty każesz pro łjubow meni.

Pryspiw:
Twij pociłunok – niżnyj harjaczyj,
Chwylja kazkowa, myt' nezemna,
Twij pociłunok – podych udaczi,
Szczo daruwała juna wesna.

De błukała stilky czasu twoja dolja,
Z kym szukała szczastja po zemli,
Ta zustriłys' dwoje – ja i ty,
I zminyłos' wse u nas w żytti.
Jak zustriłys' dwoje – ja i ty,
To zminyłos' wse u nas w żytti.

"Mij kochanyj", – ja skażu tobi tak tycho,
I zupynyt' bih szałenyj czas,
I obijmiw kruh zimknet'sja wraz,
I nichto wże ne rozłuczyt' nas.
Jak obijmiw kruh zimknet'sja wraz,
To nichto wże ne rozłuczyt' nas.