Seło.
Horody ponad lisom,
I tysza,
Majże neżywa.
Derewa je
U tomu lisi,
De cerkwy
Prosto ne buwa.

I p’jesz ne sik,
A krow berezy,
I nebesa
Wże zamali.
Jakszczo kołys'
Chodyw po łezu,
To wże ne wmijesz
Po zemli.

Ne wmijesz
Nawit' pokochaty –
Chiba szczo zatuljat' roty.
U tebe szcze łyszyłas' chata,
Z jakoji wstaty
I pity.

Tomu i jdesz
Z samym soboju
Na czornyj szljach, na dyku put'.
Ty wzjaw mecza
Do toho boju,
W jakomu duszi
Ne żywut'.