W naszych żyłach biżyt' błakytna krow,
Ne ljakaje nas nawit' marewo.
My szukajemo sobi podibnych łjudej,
Ta ne znajem, szczo wes' swit – to muzej.

Załyszajem na swojim szljachu slidy.
Ne chwyłjuje, szczo chtos' może nas znajty.
Jak i w kożnoho w nas swoji worohy,
I my boremos', szczob dijty do mety.

Pryspiw:
My zwiri, my chodymo zhrajamy,
My chodymo.
My sylni, dołajemo wsi pereszkody.
My wilni, nemaje w nas żodnych meż,
Nemaje.
My zwiri, usi my i ty też.

My wtraczajemo łjudjanist' u słowach,
Ne szukajemo prawdy u swojich snach,
Prote znajemo, szczo je u kożnoho z nas
Wełyczezne bażannja sebe znajty.

Załyszajemo duszu koły b’jemo,
Ne czekajemo doky dop’jut' wyno.
Prote znajemo, szczo wże ne zminyt'sja swit,
Bo my chodymo zhrajamy.

Pryspiw