Znowu widkrywaju nowyj deń,
P’ju harjaczu kawu.
I dywłjusja w nebo, w ńomu swit,
Słowom newidomyj prostir.
Ti koho my łjubymo u nim,
Ti, szczo nas ne łjubljat' zori.
Wse żyttja my jdemo do mety,
Słowom swit – wełykyj Kosmos.

Pryspiw:
Zabut' pro newahomist',
My widkrytyj prostir.
Zabut' pro wsi probłemy,
My widkrytyj Kosmos.

Wsi płanety w kosmosi to ty,
Neosjażni i taki chołodni.
Nacze obrij, nedostupnyj ty,
Newidomyj switu, nacze Kosmos.

Pryspiw