Łjubyt', ne łjubyt'?
Łjubyt', ne łjubyt'?
Ne łjubyt'?! Ne łjubysz?!
Czoho ż ty hołowu meni moroczysz?

Majże wsich rozrywaje pytannja,
Czomu isnuje odnoboke kochannja?..
Czomu nesamowyto szałenijut' odni,
A inszi tak powodjat'sja, nemow kam’jani.
Cju kryhu z betonu nemożływo probyty,
Szczo nawit' propadaje bażannja chotity,
Bażannja kryczaty, bażannja spiwaty,
Szczob ja ne robyw – wona ne wyjde z chaty.

Pryspiw:
Wo-o-o-ow! Odnoboka łjubow,
Wona mene dobywaje.
Wo-o-o-ow! Odnoboka łjubow,
Zirku z neba szukaje.
Wo-o-o-ow! Odnoboka łjubow,
Ja ż tak sylno kochaju!
Wo-o-o-ow! Odnoboka łjubow,
Szczo robyty ne znaju!..

Wona w mojij hołowi wnoczi i wranci,
Zapysawsja w trenażernyj kłub i na tanci,
Podaruwaw harnu kwitku super unikalnu,
A wona i ne hljane – jiji serce z kryształju...
Cju kryhu z betonu nemożływo probyty,
Szczo nawit' propadaje bażannja chotity,
Bażannja kryczaty, bażannja spiwaty,
Szczob ja ne robyw – wona ne wyjde z chaty.

Pryspiw

Cja fiłosofija-łjubow prychodyt'
Todi, koły syreny waljat',
Tobi des' tam toj stan
Na serci załyszyw szram.
Czomu tak łjudy poczynajut' pizno rozumity,
Szczo jim szcze je szczo ta prodowżujut' wtraczaty,
Boh daw, łjubow daw – ty jiji ne wzjaw!
Ałe sprawżnja łjubow isnuje!
Je-je-je-je! Łjubow zawżdy widdaje!
Łjubow swoho ne szukaje! (ost 2 rjadky – 4)