I
Nicz. Tycho.
Za wiknom – zori.
Ja nijak ne zasnu
I małjuju tebe w dumkach.

Ty znajesz:
Nawit' lid tane
Nawesni, na sonjacznim tli.
Ne jdy, ja zihriju tebe!

Pryspiw:
Ty znow prychodysz w sny.
Tam spałysz moji łysty.
Czas płyne jak woda.
Znaj: w mrijach ty znow moja.

II
Bez tebe,
Niby misjac' u zorjanim nebi,
Ja ne możu znajty potribni kłjuczi:
Sto zirok, a potribna łysz ty, sonce!

Pryspiw (2)