I
...I obertajet'sja Zemlja
Miż tysjacz zirok
Miljony wikiw.

Pryspiw:
Bezmeżnyj swit!
Ty – zahadka isnuwannja,
Jaku ne rozhadaty.
Zemne żyttja,
Chocz w ńomu bil i strażdannja,
Ne choczet'sja wtraczaty.

II
Ne treba chowatysja
W iłjuzijach snu!
W nych ty ne pobaczysz swojich grat.
Czasu, szczob rozhadaty tajemnyci,
U switi nebuttja znajty format,
Zamało w żytti.

Pryspiw:
Bezmeżnyj swit!
Ja sotni myl dołaju
I sered chmar znykaju.
Ja niby ptach,
Ja wilnyj, ja kryła maju,
I w nebo porynaju.

Dałeko... Dałeko... Des' tam... (2)

Pryspiw:
Dałeko w snach
Szukajesz własnoho boha, –
Ty ż tut newypadkowo.
Zemne żyttja
Zhoraje, mabut', dlja toho,
Szczob spałachnuty znowu... des'.

III
Ne zhaduj mynułych dniw,
Mynułych noczej!
Żywy i kochaj!

Pryspiw:
Bezmeżnyj swit!
Ja sotni myl dołaju
I sered chmar znykaju.
Ja niby ptach,
Ja wilnyj, ja kryła maju,
I w nebo porynaju.