Nasz małeńkyj odnokimnatnyj swit,
De szczoranku na kuchni sonce wstaje...
De kożna linija na spilnij stini,
Ne daje zabuty pro te, szczo w nas je...
Wsi prochodjat' porucz. Dali idut',
Zołotymy doriżkamy lipljat' majbutnje,
U naszych stinach osinnja sut',
Najdribnisze nasze ne daje zabuty...

Pryspiw:
Na dwoch odne sonce, na dwoch odyn swit,
Na dwoch odne serce, na dwoch odyn bil,
Na dwoch odna wicznist' trywalistju w nicz,
Koły my spymo, to łysze wicz-na-wicz...

Nasz małeńkyj odnokimnatnyj swit,
Łehko baczyty kriz' skło neznajomi obłyczczja,
Diłytysja dumkamy... rozpywaty weczory,
U kompaniji twojich newidkładnych zwyczok...
Bez zupynok łysznich, widpuskajuczy durne,
Nedoreczno kazaty pro wiczne "choczu...",
Na bałkoni ostanńoho powerchu tobi
Ja skażu pro wse na foni tychoji noczi...

Pryspiw

Nasz małeńkyj odnokimnatnyj swit,
Moji stiny, twoji dweri, nasze stelja i pidłoha,
Twoji repliky, sentymenty i smich...
Sumuwaty ne łyszajet'sja ni czasu, ni zmohy...
Chaj tam szczo, chaj kudy, nezałeżno wid czasu,
Ja łyszajusja tut, nerealno prekrasno...
Ne dawaj zabuwaty pro te, szczo my majemo,
W odnokimnatnomu switi my ciłyj kosmos trymajemo...